Romper

Waarom moet jij je voorbereiden op de kraamperiode?

Deel dit bericht

Waarom moet jij je voorbereiden op de kraamperiode? Dat is toch onzin?
Daar hoef jij je toch niet op voor te bereiden?
Je hebt je al voorbereid op je bevalling, de geboortedag van je baby.
Moet dit nu echt?

Het moet niet.
Maar ik raad het wel aan. 😉
Waarom?
Omdat ik veel om me heen zie dat vrouwen veel te snel, veel te veel willen doen.
Dat ze voor de week om is al hun ‘gewone’ leven oppakken.
En een week later alweer van alles ondernemen.

De eerste 40 dagen na je bevalling hebben invloed op de volgende 40 jaar van je leven.

Een wijsheid die niet zomaar uit de lucht komt vallen.
Ik ben ervan overtuigd dat rustig aandoen en echt je tijd nemen om te herstellen én je tijd te nemen voor je baby veel belangrijker zijn dan zorgen dat je aangekleed beneden bent.
Geen tijd hebben omdat je boodschappen moet doen, je kind naar school moet brengen etc, dat zijn allemaal dingen die je anders kunt regelen, wanneer jij je wel voorbereid op de kraamperiode.
En ik spreek van kraamperiode en niet van kraamweek, omdat je rust, je heling, je band creëren met je baby niet na 1 week al klaar is. Je kraamperiode duurt minimaal 40 dagen en liever langer dan korter.

In vele culturen wordt er gesproken over 40 dagen.
Er zijn culturen waar jij je 40 dagen niet mag wassen of waar je 40 dagen niet naar buiten mag. Er zijn culturen waar de vrouwen uit je familie je huis innemen en zorgen dat er voor alles wordt gezorgd, poetsen, wassen, eten koken (en de diepvries vol eten achterlaten) zodat jij je kunt focussen op jezelf en je baby. Dat is echt genoeg die eerste 40 dagen.
Je leefde 9 maanden met de energie van je baby in je buik, jullie waren als het ware samen één. Jullie energieën vermengden zich hier en daar. Na ongeveer 9 maanden is dat ineens verdwenen. Je buik voelt leeg, je energie voelt anders en soms mis je dit enorm ook al houdt jij je baby in je armen.
Dat is een normaal gevoel. Het is trouwens ook normaal wanneer je dit niet zo voelt.
Het praten met je kindje voelt ineens anders en misschien mis je dat contact wel. Nu is het een echte baby in je armen en hoe praat je nu met je baby? Hoe zorg je dat je hem of haar begrijpt? Er is een heel nieuw leven begonnen. Voor je baby, en ook voor jou.

Het is dus wel zo fijn om je hier enigszins op voor te bereiden.
Wat wil je van je kraamverzorgende? Wil je dat ze voor jullie kookt (echt een aanrader), wil je dat ze speciale poetsmiddelen gebruikt, de kleding op jouw voorwaarden wast? Ik had het op een A4tje getypt en op de keukenkast gehangen. Ze waren er blij mee, wat ik niet verwachtte. Want ik voelde me toch wel een zeur. Ikzelf was er achteraf nog blijer over dan ik had gedacht, want ze hielden zich eraan en dat hielp om de controle los te laten. Het gaf me rust, ze nam me serieus, ik voelde me gehoord en gezien en dus kon ik nu in de ontspanning zakken, me overgeven aan wat ik (mijn lijf) en mijn baby nodig hadden. En dat is natuurlijk veel rusten en knuffelen. Daardoor leerde ik onze baby beter kennen, verliep de borstvoeding beter en voelde ik me sneller energieker worden.

Het verschil tussen 40 dagen rust houden of ‘meteen’ weer aan de slag gaan was voor mij enorm. Het was een verademing dat de buurvrouw ons andere kind (en later kinderen) kwam halen voor school en ook weer thuis bracht. Ik kon me daardoor aankleden wanneer er tijd voor was, kon mijn aandacht veel beter verdelen, kon al mijn tijd besteden aan het in de ochtend douchen en borstvoeding geven (en dan is de ochtend wel om), om daarna ook weer tijd en aandacht te hebben voor andere dingen. Zoals koken en de was. En die boodschappen, laat je man ze meenemen of laat ze bezorgen (liefst net voordat je man thuiskomt, zodat hij ze kan opbergen).
Ook op de langere termijn merkte ik enorme verschillen.
Door echt de rust erin te houden, nergens heen te gaan en op tijd te gaan slapen bouwde ik langzaam wat reserves op. En die bleken hoog nodig met al die nachten dat je er verschillende keren uit moet voor je baby. Door deze extra energie kon ik beter luisteren naar onze baby in plaats van te balen dat ik weer eens niet begreep wat dat huilen betekende. Ik had net wat meer geduld.

Het is nooit te laat om te beginnen met je voor te bereiden.
En als je nu al in je kraamperiode zit, je kunt ook nu nog beginnen door bovenstaande toe te passen, neem je rust, je moet niets en regel dat er mensen zijn die iets van je overnemen zoals stofzuigen, een maaltijd koken, de was vouwen, ed.